မင္း..မင္းေမ့မွာစုိး

ေန၀န္းနီနီနဲ ့
ယိမ္းႏြဲ ့ကခုန္
ေပ်ာ္ပါးဖူးတဲ့
ေျမၾကမ္းေရၾကမ္း
ဥတုၾကမ္းမ်ားၾကား
ႀကီးထြားေမႊးပ်ံ ့ဖူးခဲ့
ပန္းပြင့္ျဖဴေလးေရ.. ။

ယိမ္းႏြဲ ့ကခုန္ရင္း
မင္းရဲ ့ရနံ ့သင္းသင္းက
ကမၻာေျမအနံ ့
သင္းပ်ံ ့လႊင့္ႀကိဳင္လုိ ့
ေန၀န္းနီနီနဲ ့အတူ
ရွင္သန္ေနဆဲပါ
ပန္းပြင့္ျဖဴေလးေရ ။

ရာသီေတြေရြ ့ေျပာင္း
သကၠရာဇ္အေဟာင္းကို
မင္းၿငီးေျငြ ့ေနၿပီလား
မင္းေမ့ေလွ်ာ့ေနၿပီလား
ထိပ္ဆံုးမဟုတ္တဲ့
ေအာက္ဆံုးအေပၚက
ဘ၀ေတြမွာေပ်ာ္ပါး
မင္းတာ၀န္ ၿပီးဆံုးသြားၿပီလုိ ့မ်ား
ထင္ေနေရာ့သလား
ပန္းပြင့္ျဖဴေလးရယ္ ။

အာရံုကိုဖမ္းစားတတ္တဲ့
အစိမ္းေရာင္ေလ
တိုက္ခုိက္ရိုက္ေႁခြလုိ ့
တခ်ိဳ ့ေတြ
ေႂကြက် ေ၀းလႊင့္သြားတာ
ပရိယာယ္ရစ္ပါတ္
မာယာအထပ္ထပ္နဲ ့
ကံၾကမၼာအေထာက္အပံ့ကို
အခြင့္ေရးပိုတယ္လုိ ့မ်ား
ဘယ္ဘက္ရင္အံုၾကား
အစဥ္သိမ္းထားဖုိ ့
က်ိဳးစားေနေရာ့သလား
ပန္းပြင့္ျဖဴေလးရယ္ ။

ေတြ ့လား
ဟိုး....မွာ
ေန၀န္းနီနီရဲ ့
အေရာင္အရွိန္ေတြ
လင္းလက္ေနဆဲ
ျဖန္ ့က်င့္ေနဆဲ
သူတုိ ့တာ၀န္သူတို ့ေက်ေနဆဲ
မင္းဘယ္လုိလဲကြယ္
ပန္းပြင့္ျဖဴေလးရယ္...။

သူရိယ တြင္ေဖၚျပၿပီး