ဖါးနဲ ့က်ား

”ဖါးနဲ ့က်ား”

ေထရ၀ါဒ ထိပ္ေခါင္ျမန္မာျပည္
ေျမႀကီးက ေရႊသီးခဲ့တဲ့ျမန္မာျပည္
သံယံဇာတ ေပါႂကြယ္၀တဲ့ျမန္မာျပည္
အာရွတုိက္ရဲ ့စပါးက်ည္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ျမန္မာျပည္

အဲဒီျမန္မာျပည္ေပါ့
တဆယ့္ေျခာက္မ်က္နာ အနံ ့
လွည္းေန ေလွေအာင္း ျမင္းေစာင္းမက်န္(ေရွးစကား)
ျပည္တြင္းစစ္ဒါဏ္
အလူးအလဲခံေနရဆဲ။

စစ္ရိပ္ စစ္ေငြ ့တေ၀ေ၀
အစိုးရပိပိ မအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့
ရက္ရက္စက္စက္
လိပ္တေကာင္လုိ
အုပ္ခ်ဳပ္မွဳယႏၱရားစနစ္ေအာက္
သဘာ၀ကေပးတဲ့
လူ ့အခြင့္ေရးေတြေပ်ာက္
အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာ စုိးေၾကာက္လုိ ့
အေျပာင္းအလဲြအတြက္
အသက္ ေသြး ေခၽြးေတြေပးဆက္ခဲ့ရ
ကမ္းကုန္မေလာက္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ၾကား
တခ်ိဳ ့လူသားေတြ
လိပ္လုိလုိလူ
ဖါးလုိလုိလူ
အတၱထူထူနဲ ့ေပါ့။

အခြင့္အေရးနဲနဲရြာတဲ့မိုး
ေက်ာကံုးေပၚစိုယံုရြာတဲ့မိုး
မိုးရြာတံုးေရခံ
ဖါးသံေတြက တအံုးအံုး တၿပံဳးၿပံဳး။

ဖါး
ခြဲစိတ္ခန္းထဲ
ဓါးပါးပါးနဲ ့ႏွစ္ပါးသြားတဲ့
ေဆးေက်ာင္းထဲကဖါး
အဲဒီဖါးလုိမဟုတ္
မိုးဖြဲဖဲြသဲသဲ
လယ္ကြင္းထဲက ဖါး
အဲဒီဖါးကလူကိုအက်ိဳးျပဳ
အုပ္စိုးသူရဲ ့ဖါး
ဟုိနားဒီနားဟစ္ေအာ္
အရွင္ေပ်ာ္ဖို ့..သခင္ေမာ္ဖို ့
သတို ့အတြက္ပါ
လူထုရဲ ့တုတ္ဟာ
ဖါးရဲ ့ေက်ာေပၚမွာ၀ဲေနေပါ့။

က်ဳပ္တို ့က
ဘာျဖစ္လုိ ့ဖါးအျဖစ္နဲ ့သြားၾကမွာလဲ
က်ားအျဖစ္နဲ ့သြားႏိုင္ရက္သားနဲ ့။ ။